*Blag* sa pagbagsak ng food tray sa harap ko.

M: O bat ganyan nag mukha mo?
Ako: Ano na namang problema mo sa mukha ko?

M: Parang pinagod ka ata kagabi, ahahaha. Di ba male dorm kayo? Mga kababalaghan nyo ah.
Ako: Loko! Wala akong tulog.

M (seryoso): Hmmm. Malala yan. Parang alam ko yata yan.
Ako (kinig naman): Ano? Kahit ano pa yan susubukan ko. ‘Sang linggo na akong bangag.

M: Hmmm. In love ka no?
Ako: ‘Nak ng tokwa! Ano namang koneksyon nun?

M: Di ba nga, wala kang tulog. Kase… iniisip mo sya.
Ako: Ganun ba yun? Wala eh.

M: Wooshoo. Denial. Sige ka magkakapimple ka nyan.
Ako: Kala ko pa naman makakatulong ka. Tsk tsk.

M: Magtapat ka na kase para lumabas na yan.
Ako: Ano namang ipagtatapat kung wala naman talagang pagtatapatan.

M: Ahahahaha! Eto talaga galing magtago.
Ako: Kulit neto. Ikaw kaya magtapat dyan. Ano? Ano?

M: Nakow. How I wish. Walang gwapo rito eh.
Ako: *Aray* *Aray*

M: Alam ko na!
Ako: Ano?

M: Baka naman me type ka kaso bawal. Yang traditions nyo talaga. Tsk tsk.
Ako: O ayan ka na naman eh.

M: Hadlang kase sa kaligayan ahahaha. Tignan mo tuloy magkakapimples ka na. Ahahaha.
Ako: Eh sa bawal ngang ikasal sa hindi ko kalahi eh.

M: Aaaaw. Sayang, sa ganda kong ito, di mo maaatim. Ahahaha.
Ako: Lalim nun ah. Baliw!

M: O sya, alis na ako. Lunch break over. Haaaaaay…

Pinulot nya yung tray at umalis na papalayo. Sinundan ko na lang
sya ng tingin habang tinabi nya ang tray at lumabas ng dining hall.

Ngayong mag-isa, binatukan ko sarili ko.

Ako: Aaaah! Masisiraan na’ko ng bait neto! Bawal nga sabi! Ba’t ba kase mahal kita? Tokwa.